اختلال مری که به زبان پزشکی به آن آشالازی نیز گفته می‌شود، یکی از معضلات نادر اما جدی در دستگاه گوارش است که می‌تواند بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد. این بیماری که به ندرت مشاهده می‌شود، باعث می شود که عضلات در پایین مری به خوبی منقبض نشوند، بدین ترتیب انتقال غذا از مری به معده با مشکل مواجه می‌شود. در نتیجه، بیماران ممکن است علائمی نظیر درد قفسه سینه، دشواری در بلع، و احساس گیر کردن غذا در گلو را تجربه کنند. با افزایش آگاهی درباره این بیماری و پیشرفت‌های پزشکی، راه‌های تشخیص و درمان آشالازی به طور مداوم در حال تحول است. در این مقاله از وبسایت دکتر امانی، به بررسی جامع آشالازی میپردازیم و امیدواریم مطالعه این مقاله برای شما مفید باشد.

آشالازی چیست ؟

آشالازی (Achalasia) یک اختلال حرکتی در مری است که منجر به ناتوانی اسفنکتر تحتانی مری (LES) در شل شدن می‌شود، که این مشکل مانع از عبور طبیعی غذا و مایعات از مری به معده می‌گردد. در حالت طبیعی، مری با انقباضات منظم و شل شدن اسفنکتر انتهایی به انتقال محتویات به معده کمک می‌کند، اما در آشالازی این فرایند مختل می‌شود و اسفنکتر به‌درستی باز نمی‌شود. این وضعیت باعث تجمع غذا در مری و گشاد شدن تدریجی مری می‌شود که نیازمند درمان‌های خاص برای بهبود عبور غذا است.

علائم آشالازی چیست؟

آشالازی یک اختلال نادر است که در آن عضلات اسفنکتر پایینی مری به درستی منقبض نمی‌شوند و این موضوع باعث می‌شود که غذا به راحتی از مری به معده منتقل نشود. در ادامه مقاله به بررسی علائم این بیماری می‌پردازیم:

۱.دشواری در بلع (دیسفاژی): این یکی از شایع‌ترین علائم آشالازی است. بیماران ممکن است احساس کنند که غذا در قسمت بالای سینه یا پشت جناغ سینه گیر کرده است. این علامت می‌تواند با مصرف غذاهای جامد و گاهی اوقات حتی با مایعات رخ دهد.

۲.درد یا ناراحتی در قفسه سینه: درد می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و گاهی اوقات ممکن است به اشتباه به عنوان درد قلبی تفسیر شود.

۳.برگشت غذا به دهان: این حالت زمانی رخ می‌دهد که غذای بلعیده شده و هضم نشده از مری به دهان برگردد، گاهی اوقات حتی ممکن است بیمار در هنگام خواب غذا را به داخل دهان خود برگرداند که می‌تواند خطر خفگی ایجاد کند.

۴.کاهش وزن: افراد مبتلا به آشالازی ممکن است به دلیل دشواری در بلع و جذب ناکافی مواد غذایی دچار کاهش وزن شوند.

۵.سوء هاضمه یا سوزش سر دل: این علائم می‌توانند به دلیل تجمع غذا و اسید در مری رخ دهند.

۶.سرفه یا خس خس سینه: این مشکلات معمولاً در نتیجه ورود محتویات مری به ریه‌ها ایجاد می‌شوند، خصوصاً در شب یا هنگام دراز کشیدن.

درمان آشالازی معمولاً به منظور کمک به باز کردن یا شل کردن اسفنکتر مری انجام می‌گیرد تا اجازه دهد غذا به راحتی به معده برسد. درمان‌ها می‌توانند شامل دارو، تغییرات در رژیم غذایی، دیلاتاسیون بالونی (گشاد کردن مری با استفاده از بالون)، و گاهی اوقات جراحی باشند.

طول عمر بیماران آشالازی

آشالازی یک بیماری مزمن است که می‌تواند بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارد، اما معمولاً بر طول عمر فرد تأثیر مستقیم نمی‌گذارد. با این حال، مدیریت صحیح و به موقع بیماری برای جلوگیری از عوارض بالقوه و حفظ کیفیت زندگی بیمار ضروری است. در ادامه به برخی از جنبه‌های مرتبط با طول عمر و مدیریت آشالازی به برخی از نکات اشاره می کنیم:

۱.کنترل علائم: با درمان‌های موثر مانند داروهای شل کننده عضلات، دیلاتاسیون بالونی، و گزینه‌های جراحی مانند میوتومی هلر، بسیاری از بیماران می‌توانند علائم خود را کنترل کنند و از عوارض جدی مانند مالنوتریشن و آسپیراسیون جلوگیری نمایند.

۲.تغذیه مناسب: حفظ یک رژیم غذایی مناسب که تغذیه کافی فراهم کند و در عین حال بلع را آسان‌تر کند، برای جلوگیری از کاهش وزن و کمبودهای تغذیه‌ای حیاتی است.

۳.چکاپ منظم: مراجعه منظم به پزشک و پیگیری‌های دوره‌ای برای ارزیابی وضعیت مری و تأثیر درمان‌ها اهمیت دارد.

۴.جلوگیری از عوارض: درمان به موقع و مؤثر آشالازی می‌تواند از عوارض جدی مانند ازوفاژیت (التهاب مری)، ازوفاژیال استریکچر (تنگی مری)، و حتی خطر سرطان مری جلوگیری کند.

۵.کیفیت زندگی: با وجود اینکه آشالازی ممکن است مستقیماً طول عمر را تحت تأثیر قرار ندهد، اما بر کیفیت زندگی تأثیر می‌گذارد. بنابراین، مدیریت مناسب بیماری می‌تواند به بهبود کلی کیفیت زندگی کمک کند.

در نتیجه، با وجود اینکه آشالازی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، با درمان مناسب و مدیریت دقیق، بیشتر بیماران می‌توانند عمر طبیعی داشته باشند. مشورت با متخصص گوارش و تیم پزشکی متخصص می‌تواند برای دستیابی به بهترین نتایج حیاتی باشد.

درمان قطعی آشالازی

آشالازی یک بیماری مزمن است که درمان قطعی برای آن وجود ندارد، اما چندین گزینه درمانی می‌توانند به مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کنند. درمان‌ها عمدتاً بر روی کاهش فشار اسفنکتر پایینی مری (LES) و تسهیل عبور غذا به معده متمرکز هستند.

یکی از روش‌‌های درمان آشالازی، دیلاتاسیون بالونی پنوماتیک است که این روش شایع‌ترین درمان برای آشالازی است. یک بالون در اسفنکتر پایینی مری قرار داده شده و سپس باد می‌شود تا اسفنکتر را گشاد کند. این کار به کاهش فشار و افزایش قدرت عبور غذا کمک می‌کند.

یکی دیگر از روش های درمان آشالازی میوتومی هلر است که این جراحی شامل برش دادن عضلات اسفنکتر مری برای کاهش فشار و تسهیل در عبور غذا است. میوتومی هلر می‌تواند به صورت سنتی یا با استفاده از جراحی کم تهاجمی مانند لاپاراسکوپی انجام شود. این روش معمولاً با فاندوپلیکاسیون، یک جراحی که مانع از ریفلاکس معده می‌شود، ترکیب می‌شود.

روش دیگر درمان‌ها، بوتاکس است. تزریق بوتاکس به اسفنکتر پایینی مری می‌تواند به شل شدن عضلات کمک کند. این روش بیشتر برای بیمارانی که مناسب برای دیگر درمان‌ها نیستند یا بیماران مسن‌تر که جراحی برای آن‌ها ریسک بالایی دارد، استفاده می‌شود. اثر بوتاکس موقت است و معمولاً بین ۶ ماه تا یک سال دوام دارد.

و در نهایت داروهایی مانند نیفدیپین و دیلتیازم که به عنوان شل کننده‌های عضلانی عمل می‌کنند، گاهی اوقات برای کاهش فشار اسفنکتر مری تجویز می‌شوند. این داروها می‌توانند برخی علائم را تسکین دهند، اما اغلب به اندازه سایر درمان‌ها مؤثر نیستند.

درمان آشالازی به شدت بیماری، سن بیمار، و وجود هر گونه شرایط پزشکی دیگر بستگی دارد. مشورت با یک متخصص گوارش می‌تواند به تعیین بهترین استراتژی درمانی برای هر فرد کمک کند.

مراقبت های بعد از عمل آشالازی

پس از جراحی آشالازی داشتن رویکردهای دقیق و مناسب در مراقبت‌های پس از عمل اهمیت زیادی دارد تا از بهبودی مناسب و جلوگیری از بروز عوارض اطمینان حاصل شود. توصیه می‌شود که بیماران یک رژیم غذایی نرم یا مایع را پس از جراحی دنبال کنند تا فشار کمتری به محل جراحی وارد آید و به تدریج غذاهای جامد مصرف کنند، ولی تا زمانی که پزشک تأیید نکند، باید از مصرف غذاهای سفت و دانه‌دار خودداری شود. همچنین ممکن است داروهایی برای کاهش درد، جلوگیری از عفونت و کنترل ناراحتی‌های گوارشی تجویز شود که باید دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف شوند. همچنین ویزیت‌های منظم پزشک تاثیر زیادی دارد تا پیشرفت بهبودی ارزیابی شده و مشکلات احتمالی سریعاً شناسایی و درمان شوند. بیماران باید به نشانه‌هایی مانند تب، قرمزی یا ترشحات در محل جراحی و مشکلات گوارشی مانند استفراغ مداوم و درد شدید توجه کنند، زیرا این علائم می‌توانند نشان‌دهنده مشکل جدی باشند و باید فوراً به پزشک گزارش داده شوند. همچنین، فعالیت بدنی باید به تدریج و طبق دستورالعمل‌های پزشک افزایش یابد و از انجام فعالیت‌های سنگین تا زمانی که پزشک اجازه دهد، خودداری شود.

موضوع	توضیحات
آشالازی چیست؟	آشالازی یک بیماری نادر است که در آن عضله‌های قسمت پایینی مری نمی‌توانند به درستی باز شوند تا غذا به معده منتقل شود. این بیماری باعث دشواری در بلع و احساس گیر کردن غذا در گلو می‌شود.
علائم	دشواری در بلع، بازگشت غذا یا مایع به مری، سرفه، کاهش وزن، و درد قفسه سینه.
عوامل خطر	علت دقیق آشالازی ناشناخته است، اما برخی از عوامل خطر شامل سابقه خانوادگی و بیماری‌های خودایمنی می‌باشند.
تشخیص	تشخیص آشالازی معمولاً با استفاده از آزمایش‌های تصویربرداری مانند رادیوگرافی با باریم، مانومتری مری، و اندوسکوپی انجام می‌شود.
درمان	آشالازی قابل درمان نیست، اما درمان‌هایی برای کاهش علائم آن وجود دارد که شامل روش‌های جراحی، بالون‌زنی، و استفاده از داروها می‌باشند.
توصیه‌های رژیمی	افراد مبتلا به آشالازی باید غذاهای نرم و مایعات بیشتر مصرف کنند و از خوردن غذاهای سفت و خشک پرهیز کنند.

ایا آشالازی درمان دارد؟

آشالازی یک بیماری مزمن مری است که درمان قطعی برای آن وجود ندارد، اما چندین گزینه درمانی می‌توانند به کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کنند. این درمان‌ها عموماً بر کاهش فشار اسفنکتر پایینی مری متمرکز هستند تا اجازه دهند غذا به راحتی به معده منتقل شود. دیلاتاسیون بالونی پنوماتیک، که در آن یک بالون در اسفنکتر مری باد می‌شود، شایع‌ترین درمان است. میوتومی هلر، جراحی‌ای که در آن عضلات اسفنکتر بریده می‌شوند، نیز مؤثر است و می‌تواند به صورت باز یا لاپاراسکوپی انجام شود. تزریق بوتاکس به اسفنکتر مری نیز یک گزینه برای بیمارانی است که جراحی برای آنها مناسب نیست. علاوه بر این، داروهایی مانند نیفدیپین و دیلتیازم گاهی اوقات برای شل کردن عضلات مری تجویز می‌شوند. تغییرات در سبک زندگی، مانند خوردن غذاهای نرم و اجتناب از خوردن درست قبل از خواب، نیز می‌تواند به مدیریت علائم کمک کند. انتخاب درمان به شدت بیماری، سن بیمار، و وجود دیگر شرایط پزشکی بستگی دارد، و متخصصان گوارش می‌توانند در تعیین بهترین استراتژی درمانی برای هر فرد راهنمایی کنند.

بالون مری چیست ؟

بالون مری یا “دیلاتاسیون بالونی” یک روش غیرجراحی برای درمان تنگی یا انسداد مری است که معمولاً برای بیمارانی با اختلالاتی مانند آشالازی یا تنگی‌های دیگر مری استفاده می‌شود. در این روش، از یک بالون کوچک که به انتهای یک لوله نازک و انعطاف‌پذیر (آندوسکوپ) متصل است، استفاده می‌شود. این بالون به ناحیه تنگ‌شده مری هدایت می‌شود و به‌آرامی باد می‌شود تا مری گشاد شود و امکان عبور بهتر غذا فراهم گردد.

هدف اصلی از این روش، باز کردن عضلات منقبض مری است تا غذا بتواند بدون مشکل به معده منتقل شود. دیلاتاسیون بالونی معمولاً تحت بی‌حسی موضعی یا با آرام‌بخش انجام می‌شود، بنابراین بیمار درد زیادی احساس نمی‌کند. این روش می‌تواند به‌صورت تکراری انجام شود، چرا که در برخی بیماران، تنگی ممکن است دوباره ایجاد شود و نیاز به درمان مجدد داشته باشد.

دیلاتاسیون بالونی معمولاً به‌عنوان یک درمان اولیه و مؤثر برای بیمارانی با آشالازی و سایر مشکلات تنگی مری در نظر گرفته می‌شود. البته ممکن است عوارضی مانند پارگی مری یا درد سینه پس از انجام آن ایجاد شود، اما این عوارض نادر هستند. پس از دیلاتاسیون، بیشتر بیماران بهبود قابل توجهی در بلع غذا و کاهش علائم تجربه می‌کنند.

تغذیه در بیماری آشالازی

آشالازی یک بیماری نادر است که با اختلال در عملکرد عضلات انتهای مری مشخص می‌شود و باعث می‌شود غذا به سختی از مری به معده منتقل شود. این مشکل به دلیل ناتوانی عضله حلقوی انتهای مری در شل شدن به‌موقع رخ می‌دهد. به همین دلیل، افراد مبتلا به آشالازی ممکن است مشکلاتی مانند بلع سخت، درد سینه و گیر کردن غذا را تجربه کنند. تغذیه مناسب یکی از عوامل مهم در مدیریت این بیماری است که می‌تواند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

مصرف وعده‌های غذایی کوچک و مکرر به‌جای سه وعده بزرگ در روز، می‌تواند برای افراد مبتلا به آشالازی بسیار مفید باشد. این کار باعث کاهش فشار بر مری و تسهیل حرکت غذا از مری به معده می‌شود. وعده‌های کوچک و سبک، مانند میوه‌های نرم و مواد غذایی آبکی، به راحت‌تر عبور کردن غذا کمک می‌کنند. همچنین توصیه می‌شود که فرد آرام غذا بخورد و زمان بیشتری برای جویدن اختصاص دهد تا غذا به‌خوبی نرم و آماده عبور شود.

نوشیدن مایعات کافی، به‌ویژه هنگام غذا خوردن، می‌تواند به عبور بهتر غذا از مری کمک کند. نوشیدنی‌های گرم مانند چای یا آب گرم ممکن است باعث شل شدن عضلات مری شده و علائم را کاهش دهند. مصرف مایعات همراه غذا به حرکت بهتر آن در مری کمک می‌کند و از گیر کردن غذا جلوگیری می‌کند. در عین حال، بهتر است از نوشیدنی‌های خیلی سرد یا خیلی گرم پرهیز شود، چرا که ممکن است علائم آشالازی را تشدید کنند.

غذاهایی که سخت، چسبنده یا خشک هستند، باید از رژیم غذایی حذف یا کاهش یابند. مواد غذایی مانند نان خشک، گوشت سفت، و غذاهای سرخ‌کرده می‌توانند به گیر کردن در مری منجر شوند و علائم بیماری را تشدید کنند. بهتر است از غذاهای نرم، پوره‌شده یا مایعات غلیظ مانند سوپ، پوره سیب‌زمینی، و اسموتی‌ها استفاده شود. همچنین از مصرف غذاهایی که به‌سختی جویده می‌شوند و به مدت طولانی در مری می‌مانند، باید پرهیز کرد.

علاوه بر تغذیه، تغییر وضعیت بدنی نیز می‌تواند مؤثر باشد. بهتر است بعد از خوردن غذا، به‌مدت ۳۰ دقیقه تا یک ساعت از خوابیدن پرهیز شود و بدن در وضعیت عمودی بماند. این کار به جلوگیری از بازگشت غذا به مری و کاهش فشار بر اسفنکتر انتهای مری کمک می‌کند. همچنین می‌توان از پزشک خود در مورد داروها یا روش‌های درمانی مانند گشاد کردن مری مشورت گرفت تا بهترین راهکار برای کاهش علائم انتخاب شود.

روش جراحی آشالازی

جراحی آشالازی، به ویژه میوتومی هلر، یکی از روش‌های موثر در درمان آشالازی است که هدف از آن کاهش فشار اسفنکتر پایینی مری و تسهیل عبور غذا به معده است. در این جراحی، پزشک عضلات اسفنکتر پایینی مری را برش می‌دهد تا انقباض آن‌ها کاهش یابد. این عمل معمولاً به صورت لاپاراسکوپی انجام می‌شود، که یک روش کم تهاجمی است و از طریق چند برش کوچک در شکم صورت می‌گیرد. به کمک دوربین و ابزارهای جراحی خاص که از طریق این برش‌ها وارد بدن می‌شوند، جراح می‌تواند با دقت بالا بر روی مری کار کند. این روش جراحی به دلیل دقت بالا، زمان بهبودی کوتاه‌تر و کاهش درد و عوارض نسبت به جراحی باز، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. برای جلوگیری از رفلاکس معده به مری پس از میوتومی، اغلب با یک روش به نام فاندوپلیکاسیون نیسن ترکیب می‌شود، که در آن قسمتی از معده دور تحتانی مری پیچیده می‌شود تا یک مانع فیزیکی برای بازگشت اسید ایجاد کند. این ترکیب از دو جراحی، به طور قابل توجهی می‌تواند علائم بیمار را بهبود بخشیده و کیفیت زندگی او را ارتقا بدهد.

هزینه جراحی آشالازی

اگر شما یا عزیزانتان با علائم آشالازی دست و پنجه نرم می‌کنید، می‌دانید که این بیماری می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی شما داشته باشد. جراحی آشالازی، به خصوص میوتومی هلر، می‌تواند راه حلی مؤثر برای کاهش علائم و بهبود توانایی شما در بلع مواد غذایی باشد. این روش کم تهاجمی، که اغلب به صورت لاپاراسکوپی انجام می‌شود، فرصتی برای بازگشت به یک زندگی عادی‌تر فراهم می‌کند. لطفاً برای دریافت اطلاعات دقیق درباره هزینه‌های جراحی آشالازی با کلینیک پارلا تماس بگیرید. تیم پذیرش ما آماده است تا به تمامی سؤالات شما پاسخ دهد و اطلاعات لازم را برای تصمیم‌گیری در اختیار شما قرار دهد. شما می‌توانید از طریق شماره تماس ۰۹۰۱۳۹۳۸۲۲۴ با کلینیک ارتباط برقرار کنید.

بهترین جراح آشالازی در تهران

اگر به دنبال بهترین جراح برای درمان آشالازی در تهران هستید، دکتر محمد امانی یکی از شناخته شده‌ترین متخصصان در این زمینه است. با تجربه و مهارت بالا در جراحی‌های گوارشی و خصوصاً جراحی آشالازی، دکتر امانی به خاطر دقت و تبحر خود در استفاده از تکنیک‌های پیشرفته و کم تهاجمی شهرت دارد. ایشان در زمینه درمان آشالازی با استفاده از روش‌های نوین مانند میوتومی هلر لاپاراسکوپی، که به کاهش دوره نقاهت و کاهش درد پس از عمل کمک شایانی می‌کند، تخصص دارند. دکتر امانی با ارائه مشاوره‌های دقیق و برنامه‌ریزی مناسب پیش از عمل، به بیماران خود کمک می‌کند تا درک بهتری از روند درمانی داشته باشند. همچنین، پیگیری‌های دقیق پس از جراحی توسط ایشان اطمینان می‌دهد که بیماران به بهترین شکل ممکن بهبود یابند. اگر به دنبال یک متخصص مجرب و قابل اعتماد در تهران هستید، دکتر محمد امانی می‌تواند انتخاب ایده‌آلی باشد.

تشخیص آشالازی چگونه انجام می شود؟

تشخیص آشالازی معمولاً از طریق ترکیبی از معاینات بالینی، سابقه پزشکی بیمار، و آزمایش‌های تخصصی انجام می‌گیرد. این آزمایش‌ها به پزشکان کمک می‌کنند تا عملکرد اسفنکتر پایینی مری را ارزیابی کرده و سایر شرایط ممکن که می‌توانند علائم مشابهی ایجاد کنند را رد کنند. در ادامه به برخی از رایج‌ترین روش‌های تشخیصی اشاره می‌کنم:

۱.مانومتری مری (Esophageal manometry): این آزمایش، استاندارد طلایی برای تشخیص آشالازی است. در این روش، یک لوله نازک و انعطاف‌پذیر حاوی حسگرهای فشار از طریق بینی وارد مری می‌شود تا فشار داخل مری و اسفنکتر پایینی را در هنگام بلع اندازه‌گیری کند. این آزمایش به طور دقیق نشان می‌دهد که آیا عضلات مری به طور طبیعی منقبض و شل می‌شوند یا خیر.

۲.باریم سوآلو (Barium swallow): این آزمایش شامل بلع یک ماده حاوی باریم است که روی اشعه X قابل مشاهده است. بیماران ماده حاوی باریم را می‌بلعند و سپس با استفاده از اشعه X، مسیر حرکت باریم در مری ثبت می‌شود. این آزمایش می‌تواند تنگی‌ها، بلوکه‌شدگی‌ها یا سایر مشکلات ساختاری مری را نشان دهد.

۳.اندوسکوپی (Esophagogastroduodenoscopy – EGD): این روش تشخیصی شامل استفاده از یک لوله نازک و انعطاف‌پذیر مجهز به دوربین (اندوسکوپ) است که از دهان وارد مری می‌شود. این آزمایش به پزشک اجازه می‌دهد تا داخل مری و معده را مشاهده کرده و برای بررسی‌های بیشتر نمونه‌برداری کند. این روش می‌تواند التهاب، زخم یا سایر آسیب‌ها را تشخیص دهد.

۴.pH متری (pH monitoring): این آزمایش میزان اسیدی بودن مری را اندازه‌گیری می‌کند تا تعیین کند آیا ریفلاکس اسید معده به مری وجود دارد که ممکن است علائمی شبیه به آشالازی ایجاد کند.

این آزمایش‌ها به پزشکان کمک می‌کنند تا تشخیص دقیقی از آشالازی ارائه دهند و برنامه درمانی مناسبی را برای هر بیمار طراحی کنند.

آیا آشالازی خطرناک است ؟

آشالازی می‌تواند یک بیماری خطرناک باشد اگر به‌درستی تشخیص داده نشود یا درمان مناسب دریافت نشود، اما با مدیریت مناسب، خطرات آن کاهش می‌یابد. این بیماری باعث ناتوانی در انتقال غذا و مایعات از مری به معده می‌شود که می‌تواند مشکلاتی مانند سوءتغذیه، کاهش وزن، و کم‌آبی بدن را ایجاد کند. اگر غذا در مری جمع شود، ممکن است خطر بروز التهاب یا عفونت در مری (ازوفاژیت) نیز وجود داشته باشد.

یکی از دیگر خطرات آشالازی این است که به‌مرور زمان ممکن است مری به‌طور غیرطبیعی گشاد شود (مگازوفاگوس) که این مشکل می‌تواند علائم را بدتر کند و حتی به بازگشت غذا به دهان و خطر خفگی به‌ویژه در هنگام خواب منجر شود. همچنین در موارد پیشرفته، خطر افزایش التهاب و در موارد نادر، بروز سرطان مری نیز وجود دارد.

با این حال، با درمان‌های مناسب مانند دیلاتاسیون بالونی، تزریق بوتاکس به اسفنکتر مری، یا جراحی (میوتومی)، بیشتر بیماران می‌توانند علائم خود را به‌خوبی مدیریت کنند و کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشند. تشخیص به‌موقع و مراجعه به پزشک برای انجام درمان‌های مناسب از اهمیت زیادی برخوردار است و می‌تواند خطرات ناشی از آشالازی را به‌طور قابل‌توجهی کاهش دهد.

عوارض آشالازی چیست؟

آشالازی یک اختلال نادر در عملکرد مری است که می‌تواند به مرور زمان منجر به برخی عوارض جدی شود اگر به درستی درمان نشود. در اینجا به برخی از عوارض رایج مرتبط با آشالازی اشاره می‌کنم:

۱.آسپیراسیون: دشواری در بلع و توانایی محدود برای خالی کردن محتویات مری می‌تواند منجر به برگشت غذا و نوشیدنی‌ها به حلق شود، که می‌تواند به آسپیراسیون غذا یا مایعات به ریه‌ها و ایجاد عفونت یا ذات‌الریه منجر شود.

۲.مالنوتریشن و کاهش وزن: به دلیل مشکلات مربوط به بلع غذا، بیماران ممکن است کافی غذا نخورند که این امر می‌تواند به کاهش وزن ناخواسته و کمبود مواد مغذی منجر شود.

۳.ازوفاژیت (Esophagitis): تجمع طولانی مدت غذا در مری می‌تواند باعث التهاب و تحریک مخاط مری شود، که به این حالت ازوفاژیت گفته می‌شود. این شرایط می‌تواند دردناک باشد و همچنین خطر ایجاد زخم یا خونریزی در مری را افزایش دهد.

۴.تنگی مری (Esophageal stricture): التهاب مزمن می‌تواند منجر به ایجاد بافت اسکار و تنگ شدن مری شود، که می‌تواند بلع را حتی دشوارتر کند.

۵. سرطان مری: در موارد نادر، آشالازی مزمن و درمان نشده ممکن است خطر ابتلا به یک نوع سرطان مری به نام ازوفاگوس بارت را افزایش دهد، به خصوص اگر با التهاب مزمن همراه باشد.

بنابراین، مدیریت به موقع و مؤثر آشالازی بسیار مهم است تا از بروز این عوارض جلوگیری شود و کیفیت زندگی بیماران بهبود یابد. پیگیری منظم با پزشک و رعایت دقیق دستورالعمل‌های درمانی می‌تواند به مدیریت بیماری و کاهش خطر عوارض جانبی کمک کند.

جمع بندی

آشالازی یک اختلال نادر و مزمن است که عمدتاً به دلیل اختلال در عملکرد اسفنکتر پایینی مری و عدم توانایی در انقباض طبیعی عضلات مری رخ می‌دهد. این بیماری موجب می‌شود که غذا به درستی به معده منتقل نشود، که می‌تواند منجر به علائمی مانند دشواری در بلع، درد قفسه سینه، برگشت غذا به دهان، و کاهش وزن شود. تشخیص آشالازی از طریق روش‌هایی مانند مانومتری مری، باریم سوآلو، اندوسکوپی و pH متری انجام می‌پذیرد. درمان‌های موجود شامل دیلاتاسیون بالونی، میوتومی هلر، تزریق بوتاکس، داروها و تغییرات در سبک زندگی است. هر چند درمان قطعی برای آشالازی وجود ندارد، اما این روش‌های درمانی می‌توانند به مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند. بدون درمان مناسب، آشالازی می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند آسپیراسیون، مالنوتریشن، ازوفاژیت، و حتی سرطان مری شود. بنابراین، مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان به موقع اهمیت زیادی دارد.

سوالات متداول آشالازی